آذربایجان شرقی، استان اول کشور در حوزه سرمایه‌گذاری

《 آذربایجان شرقی، استان اول کشور در حوزه سرمایه‌گذاری》

وزارت کشور می‌گوید استان آذربایجان شرقی در حوزه سرمایه‌گذاری عملکرد بهتری نسبت به سایر استان‌ها داشته است.  

مطابق نامه رسمی وزیر کشور به رییس جمهور، استان آذربایجان شرقی در شاخص‌های مختلف سرمایه‌گذاری، جایگاه نخست را به خود اختصاص داده است. 

گروه خبری تحلیلی اقتصاددان شمال // ارزیابی های انجام شده در وزارت کشور نشان می‌دهد، آذربایجان شرقی در شاخص‌های شانزده‌گانه سرمایه‌گذاری، در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ عملکرد بهتری نسبت به سایر استان‌ها داشته است.

تهیه فرصت‌های سرمایه‌گذاری، عملکرد مراکز خدمات سرمایه‌گذاری، تبدیل پروژه‌های نیمه‌تمام به بسته سرمایه‌گذاری، اثربخشی در حمایت از واحدهای تولیدی و عملکرد کارگروه تسهیل و رفع موانع تولید از جمله شاخص‌های ارزیابی عملکرد تحقق سرمایه‌گذاری برای تولید هستند.

دیگر شاخص‌های مورد بررسی در این ارزیابی، تهیه بسته‌های سرمایه‌گذاری، ایجاد واحد‌های تولیدی جدید، احیای واحد‌های تولیدی راکد، اجرای طرح روز تسهیل‌گری و فعال‌سازی پروژه‌های متوقف بوده است. 

همچنین عملکرد شورای گفتگوی بخش خصوصی و دولت، طرح‌های سرمایه‌گذاری به بهره‌برداری رسیده، تهیه کیف سرمایه‌گذاری، شناسایی و جذب سرمایه‌گذار، صدور مجوزهای بی نام و  شناسایی نواحی عاری از مجوز از دیگر شاخص‌های مورد توجه این ارزیابی بوده است.

منبع: روزنوشتهای مشاورتحقیق و توسعه به نقل از اداره‌کل روابط عمومی استانداری آذربایجان شرقی

#سرمایه_گذاری

#آذربایجان_شرقی

#شورای_راهبردی_مطالبات_قانونی_مردمی

#مشاور_تحقیق_و_توسعه

پژوهشگر در دل حادثه‌ها؛ از کوچه‌های کارتن‌خواب‌ها تا قلب خطرهای بی‌پایان

۲۵ آذر روز پژوهش گرامی باد ...

گروه خبری، پژوهشی اقتصاددان شمال// در جهانی که پژوهش گاهی فقط به نوشتن چند صفحه و دریافت حقوق ماهانه خلاصه می‌شود، دکتر حجت بقایی تصویری متفاوت و واقعی از یک پژوهشگر به ما نشان می‌دهد؛ کسی که پشت میز نمی‌نشیند و صرفاً عنوان پژوهشگر را یدک نمی‌کشد، بلکه خودش را در دل حادثه‌ها و زوایای پنهان جامعه غرق می‌کند.

برای دکتر بقایی پژوهش نه یک وظیفه خشک و رسمی، که یک عشق و زندگی است. او از سوژه‌هایش فرار نمی‌کند، بلکه گاه خودِ سوژه می‌شود تا بتواند حق مطلب را ادا کند. سال‌ها زندگی کردن کنار کارتن‌خواب‌ها، سر کشیدن به دورترین نقاط ایران، از آبادان تا چابهار، از کاشان تا خراسان، تجربه‌هایی است که هر پژوهشی را زنده و پر معنا می‌کند.

او بارها به خاطر همین پژوهش‌های عمیق و میدانی، مورد تهدید و حتی ضرب و شتم قرار گرفته است، اما این سختی‌ها هرگز او را از ادامه مسیر بازنداشته‌اند. شب‌هایی که بیدار مانده تا داده‌های واقعی را جمع‌آوری کند، لحظاتی که درد جامعه را در پوست و خونش حس کرده و دلش به حال مردمی که بزرگش کرده‌اند، می‌سوزد؛ همه و همه بخش‌هایی از زندگی یک پژوهشگر واقعی است.

دکتر بقایی از کسانی که هیچ پژوهشی انجام نمی‌دهند و تنها به خاطر عنوان و پول خود را پژوهشگر می‌دانند، گله مند است. او می‌گوید این افراد از تلاش و دردسرهای پژوهش واقعی بی‌خبرند و حتی گاهی به نوشته‌های قوی و صادقانه او می‌خندند. اما این خنده‌ها برای او معنایی ندارد، چرا که لذت پژوهش و شور و انرژی‌ای که از دل کار می‌گیرد، قابل مقایسه با هیچ پولی نیست.

برای حجت بقایی، پژوهش معنایی فراتر از کاغذ و قلم دارد؛ این یک زندگی است، یک مسیر پر از سختی و خطر، اما سرشار از انسانیت و امید. و در پایان، وقتی سوژه‌هایش با خوشحالی صدایش می‌کنند، می‌داند که همه تلاش‌هایش ارزشمند بوده است.

پژوهشگری که دلش برای جامعه می‌تپد و خود را در کنار مردم می‌بیند، نه تنها عنوان پژوهشگر را یدک می‌کشد، بلکه زندگی و جهان را می تواند تغییر دهد. دکتر بقایی دقیقاً چنین پژوهشگری است.

×گروه خبری، پژوهشی اقتصاددان شمال

صفحه اقتصاد: شکلات شیر شتر؛ فرصتی کم‌نظیر برای صنعت بومی ترکمن‌صحرا

گروه خبری تحلیلی، اقتصاددان شمال به نقل از صفحه اقتصاد_ گروه خبری صنایع غذایی// ترکمن‌صحرا سرزمینی است که سالهاست دامداری شتری در آن نه‌تنها یک فعالیت اقتصادی، بلکه بخشی از هویت فرهنگی و شیوه معیشت مردم محسوب می‌شود.

با این حال، ارزش افزوده واقعی این ظرفیت بومی هنوز به‌طور کامل در اقتصاد منطقه نمایان نشده است. دکتر حجت بقایی معتقد است که یکی از هوشمندانه‌ترین مسیرهای توسعه پایدار در این منطقه، تمرکز بر فرآوری نوآورانه شیر شتر و ورود آن به صنعت محصولات شکلات و آبنبات است؛ صنعتی که می‌تواند معادلات اقتصادی ترکمن‌صحرا را تغییر دهد.

به گفته او، شیر شتر از نظر ترکیبات تغذیه‌ای، جایگاهی ممتاز در میان انواع شیر دارد.

هضم‌پذیری بالا، ترکیبات پروتئینی خاص، و سازگاری با افراد دارای حساسیت به لاکتوز، این ماده خام را به گزینه‌ای جذاب برای صنایع غذایی سلامت‌محور تبدیل کرده است. حال اگر این ویژگیها با فناوری تولید شکلات و آبنبات ترکیب شود، محصولی شکل می‌گیرد که نه‌تنها در بازار داخلی، بلکه در بازارهای صادراتی نیز حرفهای جدی برای گفتن دارد.

دکتر بقایی تأکید می‌کند که صنعت شکلات شیر شتر در جهان، صنعتی نوظهور اما رو به رشد است. برندهای مطرح بین‌المللی سرمایه‌گذاری سنگینی در این حوزه انجام داده‌اند و تجربه نشان داده است که مصرف‌کنندگان، به‌ویژه در بازارهای لوکس و سلامت‌محور، استقبال بالایی از این محصولات دارند. ترکمن‌صحرا از معدود مناطقی است که هم ماده اولیه باکیفیت در اختیار دارد و هم دانش بومی پرورش شتر را به‌صورت نسل‌به‌نسل حفظ کرده است؛ مزیتی که بسیاری از رقبای خارجی فاقد آن هستند.

از منظر معیشتی، توسعه این صنعت می‌تواند زنجیره‌ای از اشتغال پایدار ایجاد کند؛ از دامدار و جمع‌آوری‌کننده شیر گرفته تا واحدهای فرآوری، بسته‌بندی، بازاریابی و صادرات. به باور او، سرمایه‌گذاری در صنایع بومی مانند شکلات و آبنبات شیر شتر، وابستگی منطقه به فعالیتهای خام‌فروشانه را کاهش می‌دهد و ارزش افزوده را در داخل منطقه حفظ می‌کند. این همان حلقه مفقوده‌ای است که سالها اقتصاد محلی از آن رنج برده است.

دکتر بقایی بر این نکته تأکید دارد که رقابت با برترین برندهای شکلات جهان، دور از دسترس نیست؛ به شرط آن‌که حمایت هدفمند وجود داشته باشد. حمایتهایی نظیر تسهیل سرمایه‌گذاری، ایجاد زیرساختهای بهداشتی و صنعتی، انتقال دانش فنی، و برند‌سازی حرفه‌ای می‌تواند مسیر را هموار کند. او معتقد است که اگر این حمایتها به‌صورت منسجم و بلندمدت اعمال شود، شکلات شیر شتر ترکمن‌صحرا می‌تواند به یک برند ملی و حتی منطقه‌ای تبدیل شود.

در نهایت، از نگاه دکتر بقایی، شکلات شیر شتر صرفاً یک محصول غذایی نیست؛ بلکه نمادی از پیوند سنت و فناوری، و الگویی برای توسعه بومی مبتنی بر مزیتهای محلی است. ترکمن‌صحرا این ظرفیت را دارد که از دل داشته‌های خود، صنعتی نوآورانه و رقابت‌پذیر بسازد؛ صنعتی که هم معیشت مردم را بهبود بخشد و هم نام منطقه را در نقشه صنایع غذایی جهان برجسته کند.

+++

پوشاک ایرانی در آستانه احیا؛ از هنر مادران تا برندهای ملی

گروه خبری، تحلیلی اقتصاددان شمال، در همایش ملی «مسیر خیاطی از خانه تا برند» که با حضور جمعی از هنرمندان، طراحان و فعالان حوزه پوشاک در کتابخانه ملی ریاست‌جمهوری برگزار شد، مسئولان فرهنگی و آموزشی کشور بر ضرورت احیای هویت ایرانی در صنعت پوشاک و نقش زنان در تداوم هنرهای بومی تأکید کردند.

لباس ایرانی؛ حامل هویت و نشانه‌های فرهنگی

دکتر مریم جلالی، معاون صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، در این مراسم با اشاره به جایگاه تاریخی زنان ایرانی در تولید و خلاقیت گفت: زنان ایرانی در طول تاریخ سازندگان اصلی خانه و فرهنگ بوده‌اند و همین روحیه تولیدگری، هنر ایرانی را زنده نگه داشته است.

او با بیان اینکه پوشاک ایرانی همواره با رنگ‌ها و نمادهای خاص شناخته شده، افزود: فیروزه‌ای، سبز ایرانی و نقوش اصیل، زبان مشترک فرهنگ ما هستند و جهان ایران را با همین نشانه‌ها می‌شناسد. این میراث باید برای نسل آینده بازآفرینی شود.

جلالی از طراحان جوان خواست تا با الهام از هنرهای سنتی، لباس‌هایی خلق کنند که نسل امروز بتواند با افتخار در محیط‌های اجتماعی بپوشد. او همچنین ظرفیت‌های مناطق مختلف کشور مانند جیرفت را منبع الهام ارزشمندی برای طراحی پوشاک دانست.

مهارت‌آموزی؛ حلقه مفقوده صنعت پوشاک

در بخش دیگری از این همایش، دکتر فاطمه غفوریان، مشاور رئیس سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای کشور، با اشاره به اهمیت آموزش‌های تخصصی در حوزه خیاطی گفت: خیاطی تنها یک مهارت فنی نیست؛ بخشی از فرآیند هویت‌سازی فرهنگی است. هر تمدنی به اندازه‌ای که برای معماری ارزش قائل است، برای پوشاک نیز سرمایه‌گذاری می‌کند. 

او با یادآوری نقش مادران ایرانی در انتقال هنر دوخت و خاطرات دوران کودکی خود افزود: امروز بسیاری از مادران فرصت دوخت لباس‌های سنتی را ندارند و همین باعث شده ارتباط نسل جدید با هویت پوشاک ایرانی کم‌رنگ شود.

غفوریان با اشاره به عقب‌ماندگی صنعت پوشاک کشور نسبت به فناوری‌های روز تأکید کرد: ایران در گذشته در طراحی و دوخت پیشرو بود، اما امروز نیازمند بازسازی جدی است تا بتواند دوباره در رقابت جهانی حضور داشته باشد.

او خطاب به فعالان این حوزه گفت: این شما هستید که تصمیم می‌گیرید بر اساس هویت ایرانی و اسلامی مسیر نوآوری را انتخاب کنید یا در چرخه مصرف‌کنندگی باقی بمانید.

همایش «مسیر خیاطی از خانه تا برند» با هدف ارتقای مهارت‌های تخصصی، توسعه ظرفیت‌های حرفه‌ای در حوزه طراحی و دوخت و معرفی توانمندی‌های بومی اقوام ایرانی در قالب پنل‌های تخصصی، کارگاه‌های آموزشی و برنامه‌های فرهنگی برگزار شد.

درخشش طلای زرد سیستان در گنبدکاووس

گروه خبری تابناک مازندران _ گروه خبری صنایع غذایی/ در بازگشت از سفری چندروزه به ترکمن‌صحرا، دکتر حجت بقایی؛ مشاور تحقیق‌وتوسعه و گزارشگر صنایع غذایی، از تجربه‌ای تازه و شگفت‌انگیز در دل دشتهای شمالی کشور سخن می‌گوید؛ تجربه‌ای که در محور آن «کشک زرد سیستان» قرار دارد، محصولی که به‌گفته او می‌تواند نام ایران را در عرصه گردشگری تغذیه و بازارهای بین‌المللی بیشتر از همیشه مطرح کند.

دکتر بقایی در روایت خود می‌گوید که طی بازدید از کارگاههای سنتی گنبدکاووس با تولیدکننده‌ای آشنا شده که توانسته است کشک زرد اصیل سیستان را با فرآیندی خاص، کاملاً ارگانیک و سرشار از ویژگیهای پروبیوتیک احیا و تولید کند. محصولی که از دل سنتهای کهن سربرآورده اما با استانداردهای علمی امروز هم‌راستا شده است؛ و همین ترکیبِ اصالت و نوآوری، به باور او، «طلای زردِ فراموش‌شده»‌ای را دوباره زنده کرده است.

او از عطر، طعم و بافت منحصربه‌فرد این کشک به‌عنوان یکی از دلایل جذابیت آن برای گردشگران یاد می‌کند؛ گردشگرانی که اکنون به‌جای جستجوی غذاهای تکراری، به‌دنبال طعمهای استثنایی، تجربه‌های اصیل و محصولات بومی سالم هستند. به اعتقاد دکتر بقایی، این محصول ظرفیت آن را دارد که در کنار فضای بکر ترکمن‌صحرا، به یکی از محورهای گردشگری تغذیه و حتی گردشگری سلامت تبدیل شود؛ چرا که ویژگیهای پروبیوتیک آن می‌تواند در طب تغذیه امروز نقش مؤثری داشته باشد.

اما ظرفیتها فقط به گردشگری محدود نمی‌شود. دکتر بقایی تأکید می‌کند که بازارهای منطقه‌ای و بین‌المللی، از آسیای میانه تا اروپا، اکنون به‌طور روزافزون به‌دنبال محصولات بومی، ارگانیک و دست‌ساز با هویت فرهنگی هستند. کشک زرد سیستان با ویژگیهای حسی و سلامتی خود می‌تواند در این بازارها جایگاهی ممتاز به دست آورَد؛ به‌شرط آنکه بسته‌بندی، برندسازی، و استانداردهای صادراتی آن به‌درستی طراحی شود.

او راهکارهایی همچون ایجاد نشان جغرافیایی (GI) برای محصول، توسعه کارگاههای کوچک و خوشه‌های تولیدی، طراحی برنامه‌های گردشگری مزرعه و صنایع‌دستی، همکاری با استارتاپ‌های غذایی، استفاده از ظرفیت اینفلوئنسرهای حوزه تغذیه، و نیز ثبت این محصول در مسیر صادرات صنایع غذایی ویژه (Specialty Foods) را از مهمترین مسیرهای توسعه معرفی می‌کند.

در جمع‌بندی این سفر کوتاه اما پرثمر، دکتر بقایی کشک زرد سیستان را «داستانی زنده از سنت، سلامت و اقتصاد» توصیف می‌کند؛ داستانی که اگر به‌درستی شنیده و هدایت شود، می‌تواند نه‌تنها به رونق تولید محلی و اشتغال جوانان منطقه بینجامد، بلکه نام سیستان و گنبدکاووس را به‌عنوان مقصدی نوظهور در عرصه گردشگری تغذیه و محصولات ارگانیک در سطح بین‌المللی مطرح کند.

+++